هواخوری

می توان یک قانون جدید برای خود ایجاد کرد که تا زمانی که روی چیزی کار نکرده اید در مورد آن حرف نزنید؛ چراکه ایده ها و نظرات اگر به واقعیت تبدیل نشوند فاسد می شوند. زمانیکه تنها کاری که انجام می شود حرف زدن است دیگر از ایجاد کردن فراموش می شود. البته حرف من این نیست که در مورد ایده های خود تحقیق نکنید و سریع آن را به عمل برسانید، شما نیازی ندارید که برای حل مشکلات خود کارشناس و خبره باشید فقط این را بدانید که قبل از اندازه گیری برش را آغاز کنید یعنی اول بپرید بعد فکر کنید. 2 هفته وقت دارید تا ایده خود را به واقعیت تبدیل کنید.

چطور میتوان یک ایده را به واقعیت تبدیل کرد؟

• ·        زمان قابل توجهی را دور از دسترس باشید:

این مرحله واقعا سخت ترین قسمت است. پیدا کردن یک زمان طولانی آزاد و رها و بدون مزاحم به نظر سخت می آید. البته روزهای تعطیل مثل جمعه می تواند زمان مناسبی برای این کار باشد. در روزهای تعطیل می توانید خود را از دنیا جدا کنید و کل زمان روز خود را به خلاقیت و ایجاد کردن سپری کنید بدون هیچ مزاحمی حتی آشپزی هم نکنید، نه دوستی ، نه تلفنی و نه اینترنتی.

• طرح کلی زدن :

این همان تکنیکی است که نویسنده ها هنگام نوشتن کتاب از آن استفاده می کنند. یک خودکار و کاغذ بردارید و پروژه خود را به مراحل کوچک تبدیل کنید و روی کاغذ بیاورید حتی اگر این مراحل احمقانه به نظر برسند مثلا « برم مغازه یک مداد بخرم » در 2 دقیقه تمام مراحل را روی کاغذ بیاورید. بعد از 2 دقیقه توقف کنید. حالا شما نقشه خود را دارید. کلید اصلی این است که برای آن محدودیت زمانی بگذارید تا جائیکه می توانید روی کاغذ با عجله پیش بروید نیازی نیست نقشه شما کامل و بی عیب و نقص باشد.

• ·        اینجا منطقه جستجو نیست :

زمانیکه شما در حال خلق کردن هستید، جستجو کردن ممنوع است مگر اینکه بخواهید در مورد چگونگی انجام کاری خاص تحقیق کنید. جستجو در گوگل یکی از این موارد است حتی افکار، نظرات جدید و هر چیزی که حواس شما را پرت می کند جزء این منطقه ممنوع محسوب می شود. برای حل این مشکل می توانید تمام این مواردی که حواس شما را پرت می کنند یادداشت کنید خواهید دید که دیگر در ذهن شما حباب نمی زنند و می توان گفت شما در منطقه جستجو ممنوع هستید.

• قسمت آسان، خلق کردن :

زمانی که شما خود را آماده موفقیت می کنید خلق کردن و ایجاد کردن، آسانترین قسمت است . وقتی این پروسه را پیگیری می کنید به حالتی می رسید که ذهن شما بی حس می شود و همین جاست که شما شناور می شوید و به سمت موفقیت هدایت می شود مثل این است که تمام تمرکز و انرژی شما بر روی کاری که در حال انجام آن هستید ریخته می شود.

شاید برای شما در همین لحظه ای که این مقاله را می خوانید اتفاق افتاده باشد که یک هفته بی ثمر و بی فایده را گذرانده باشید. نجات پیدا کردن از این روزها به حرف آسان است ولی راه کارهایی وجود دارد تا بتوان به این هدف رسید و هفته بی ثمر خود را به هفته ای ثمر بخش تبدیل کرد :

مشکل شماره یک : بهره وری

مشکل این است که به جای ایجاد یک برنامه خوب در طول روز، از این کار به آن کار می روید و هر کاری که پیش بیاید انجام می دهید. راه حل این است که هر روز صبح 5 دقیقه زمان بگذارید و فهرستی از کارهای روزمره خود تهیه کنید که فعالیتها و کارهای مهم شما را نشان دهد این کار مثل این است که نقشه جاده آن روزتان را در دست دارید.

مشکل شماره دو: سینک قدیمی ظرفشویی

مشکلی که وجود دارد این است که برخی این فهرست را تهیه می کنند ولی آنقدر این لیست بلند بالاست که در طول روز نمی توان به همه کارهای فهرست شده رسید مثل گذاشتن ظرف های زیاد در یک سینک ظرفشویی قدیمی و کوچک است. راه حل این است که سعی کنید زمان انجام هر کاری را تخمین بزنید و آن را با زمانیکه در برنامه ریزی خود دارید مقایسه کنید و اگر نمی گنجید آن را حذف کنید یا به روز دیگری موکول کنید.

مشکل شماره سه : شما آسیاب بادی هستید

مشکل این است که برخی مثل آسیاب بادی عمل می کنند آسیاب بادی به هر سمت که باد بوزد می چرخد. اما برای شما بهره وری به معنی تمرکز روی وظایف علی رغم تمام بادهای پراکنده کننده تمرکز شما در اطراف تان است. پراکندگی ذهنی دشمن شماره یک بهره وری است. راه حل این است که به خرده فرمایشات همکاران، نه بگویید، فعالیت هایی را که فرصت انجام آن را در طول روز ندارید به روز بعد موکول کنید و روی اولویت های روزانه خود متمرکز و منظم بمانید. حتی اگر نیاز بود خود را از اینترنت و تلفن دور نگه دارید. برنامه روزانه شما در واقع تعهدات شخصی شما به خودتان است پس خودتان را ناامید از خود نکنید.

توصیه آخر:

هر روز به خودتان استراحت کوتاه بدهید. برنامه خود را مطابق با تأخیرهای احتمالی تنظیم کنید مثلا در روزهای برفی حتما ترافیک سنگین می شود و حرکت خودروها کند است پس این تأخیر را در برنامه حدس بزنید. برای اتفاقات غیرمترقبه و پیش آمدهای ناگهانی زمانی را اختصاص بدهید.

همیشه به افرادی که انتقاد سازنده را قبول می کنند غبطه می خورم به نظر می رسد که هیچ کس با این ویژگی به دنیا نیامده است که انتقاد پذیر باشد حتی اگر این انتقاد کاملا درست باشد باز هم به راحتی نمی توان آن را پذیرفت. در لحظه ای که کلمه انتقاد را می شنویم قلب مان تند میزند و با خشم و دفاع یا حتی بدتر به شخص مقابل حمله می کنیم. ولی واقعیت این است که باید این مسئله را در خودمان حل کنیم چون می دانیم که در انتقاد سازنده ارزش هایی نهفته است مثل پی بردن به نقاط ضعف خود و حتی جاهای پیشرفت و بهبود در زندگی ما با یک انتقاد سازنده می تواند نمودار شود. ولی این هم یک عادت است که می توانیم آن را بیاموزیم. دفعه بعد که مدیر یا هر شخص دیگری به شما انتقاد کرد می توانید این پروسه 6 مرحله ای را انجام دهید :

1-    ایست! : اولین عکس العمل این است. اولین قدم این است که اصلا واکنش نشان ندهید بعد از شنیدن انتقاد 1 ثانیه تأمل کنید هیچ عکس العملی نشان ندهید. درست است که 1 ثانیه در زندگی زمان چشم گیری نیست ولی برای مغز کافی است که در این 1 ثانیه پروسه تحلیل درست این وضعیت را ساماندهی کند و در همین لحظه است که چهره شما حالت آرام و بهتری به خود می گیرد و می توانید خونسردی خود را حفظ کنید.

2-    به مزیت های انتقاد فکر کنید : حالا چند ثانیه وقت دارید تا خیلی سریع مزیت های دریافت یک انتقاد سازنده را به خود یادآور شوید. مزیت هایی از قبیل بهبود مهارت، شغل و روابط شما و اینکه به شما کمک می کند تا نیازهای دیگران را بهتر برآورده کنید. البته پذیرش انتقاد از همکاران و افرادی که زیاد برای ما قابل احترام نیستند، سخت است ولی بپذیرید که بازخوردهای سازنده و درست گاهی ممکن است از منابع ناقص نیز به ما گفته شود.

3-    گوش کنید تا خوب بفهمید : بعد از انجام دو مرحله قبل حالا شما آماده اید که وارد یک دیالوگ درست و منطقی شوید. زمانی که از کسی بازخوردی را دریافت می کنید خوب به حرف های او گوش دهید. بدون اینکه حرف های او را قطع کنید، اجازه دهید افکار خود را به طور کامل با شما در میان بگذارد. وقتی حرف های او تمام شد، چیزهایی را که شنیده اید برای او تکرار کنید به عنوان مثال بگویید :« من شنیدم که از من می خواهی جزئیات بیشتری را در گزارش های هفتگی خود تهیه کنم،درست است؟» در این لحظه از تجزیه تحلیل و یا سوال پیج کردن طرف مقابل بپرهیزید در عوض به فهم بیشتر نظریات و نقطه نظر او تمرکز کنید و اصل را بر برائت بگذارید و به این مسئله نیز فکر کنید که انتقاد کردن نیز سخت است پس شخص انتقاد کننده نیز در حال حاضر عصبی است و ممکن است نتواند به خوبی افکار خود را برای شما بیان کند.

4-    تشکر کنید : می دانم این مرحله سخت است ، به چشم های شخص مقابل نگاه کنید و تشکر کنید از اینکه نظر خود را با شما در میان گذاشته است و بگویید واقعا از اینکه وقت گذاشتی و این مسائل را با من در میان گذاشتی از تو ممنونم. تشکر کردن به معنی این نیست که شما با او موافق هستید بلکه نشان دهنده این است که شما تلاش او را برای ارتقاء خود تصدیق و تأیید می کنید .

5-    از شخص انتقاد کننده سوال هایی را بپرسید : حالا زمان پردازش بازخورد دریافتی رسیده است. مسلما شما می خواهید مسئله را برای خود روشن کنید ولی برای اینکار وارد بحث و جدل نشوید بلکه سوال هایی را بپرسید که مسئله واقعی را برای شما روشن کند. به عنوان مثال اگر همکار شما به شما گفت که کمی در جلسه عصبانی شدی، می توانید این سوال ها را از او بپرسید :

• برای اینکه موضوع روشنتر شود و به فهم بیشتر شما کمک کند سوال کنید : می توانی بگویی چه موقع من عصبانی شدم؟
• بازخوردی را تأیید کنید که در بحث شما مطرح نشده : راست می گویی من حرف های او را قطع کردم ولی بعد از او عذر خواهی کردم.
• سعی کنید بفهمید این تنها موردی بوده که پیش آمده : تا به حال در جلسات دیگر هم اینطور عصبانی به نظر رسیده بودم یا نه ؟
• به دنبال راه حل این بازخورد باشید : دوست دارم بدانم چطور می توانم در آینده دیگر دچار این حالت نشوم و طور دیگری رفتار کنم.

6-     در مواقعی زمانی را دوباره برای بازبینی مسئله در نظر بگیرید : البته مورد آخر برای موارد خاصی مطرح است مانند اینکه انتقاد از طرف رئیس تان مطرح شده و شما به عنوان آخرین اقدام دوباره از او تشکر می کنید و مکالمه را به اتمام می رسانید و در ادامه جلسه ای را برای پیگیری این مورد برای خود اختصاص می دهید تا بتوانید به راه حل های ممکن بیندیشید.

انتقاد سازنده اغلب تنها راهی است که ما می توانیم به نقاط ضعف خود پی ببریم و بدون انتقاد ما نمی توانیم پیشرفت کنیم. زمانی که ما به جای پذیرش انتقاد حالت تدافعی به خود می گیریم در حال از دست دست دادن فرصت مهمی در زندگی خود هستیم. به یاد داشته باشید انتقاد کردن نیز آسان نیست و همینطور مورد انتقاد قرار گرفتن ؛ ولی برای ما کمک بسیار بزرگی برای بهبود در زندگی است.

تا به حال متوجه شده اید که هر چه بیشتر کار می کنید و در کار خود باهوش به نظر می آیید مجبور می شوید بیشتر کار کنید؟ هدف شما این است که در شغل خود پرثمر باشید ولی رئیس و همکارانتان با محول کردن کارهای بیشتر به شما، باعث خسته شدن و از بین رفتن انگیزه شما در کار می شوند. با چند راه کار ساده می توان به نتیجه مطلوب که ثمردهی بیشتر در کار است دست پیدا کرد.

1-    یاد بگیرید که بگویید نه!

اولین چیزی که لازم است بیاموزید این است که بدون اینکه به کار خود صدمه بزنید بگویید : نه. این به این معنی است که رئیس یا همکارانتان را متقاعد می کنید که اگر کار دیگری را به شما محول می کنند به این معنی است که کار قبلی باید به اتمام برسد پس تا زمانی که کار خود را تمام نکرده اید می توانید به کارهای بعدی نه بگویید. این مسئله باعث می شود بدون نگرانی و استرس با بازدهی بالا به کار خود برسید.

2-    خود را از دسترس و دید خارج کنید تا کار اضافی به شما محول نشود.

امروزه می توان در محل کار خود با تکنولوژی با دیگران حرف زد به این معنی که راه هایی وجود دارد که بتوان به دیگران گفت که در حال حاضر سرتان شلوغ است و آنها نمی توانند کارهای خود را روی سر شما بریزند. به عنوان مثال تقویمی که در کامپیوتر شما وجود دارد می تواند مشخص کننده این باشد که شما مشغول هستید. ولی زمانیکه مجبور هستید در دید و دسترس دیگران باشید می توانید این تقویم را بلوکه کنید تا دیگران متوجه شوند که برای امروز و در حال حاضر نمی توانند کاری را به شما محول کنند. همچنین به هیچ عنوان ایمیل خود را به محض ورود پیام جدید چک نکنید. همیشه بدانید اگر می خواهید با بازدهی بالا کار کنید اولین کار شما چک کردن ایمیل تان نباشد چراکه باعث عدم تمرکز شما بر کارهای همان لحظه شما می شود. میتوانید از ابزارهایی مانند بومرنگ استفاده کنید تا از شر پیام های نخوانده خلاص شوید. روز کاری را باید با کارهایی شروع کرد که از حجم کارهای شما بکاهد نه اینکه به آن اضافه کند.

3-    به ظاهر خود را مشغول نشان ندهید برای این کار مدرک نشان دهید.

زمانیکه رئیس یا همکاران مزاحم شما به سمت میز کار شما می آیند به نظر می آید که دوست دارید با گرفتن یک سپر از خود محافظت کنید. بهتر است برای این کار برای خود فهرست کارهای روزمره خود را تهیه کرده و بر روی کاغذ یادداشت کنید و با نشان دادن این مدرک به همکاران خود می توانید به آنها بگویید که واقعا مشغول هستید. با این برنامه ریزی می توانید بفهمید که چه زمانی می توانید کمک کنید و چه زمانی نمی توانید. کار دیگری که می توانید انجام دهید این است که یک برنامه ریزی هفتگی طبق اولویت پروژه های کاری خود تهیه کنید و هر روز زمان کوتاهی را به مرور کردن این برنامه اختصاص دهید.

4-    از اینکه خود را مشغول نشان دهید نترسید حتی اگر کاری برای انجام دادن ندارید.

آخرین راه کار این است که از اینکه به ظاهر مشغول باشید نترسید. متأسفانه این یک اصل است که اکثر افراد از ظاهر ما در مورد ما قضاوت می کنند و به این که ما چقدر کار داریم توجهی نمی کنند برای این افراد بهتر است که خود را به ظاهر مشغول نشان دهید. کلک هایی که می توانید بزنید این است که مثلا در حین کار کردن هدفون یا گوشی خود همراه داشته باشید. این راه کارها می تواند همان سپری باشد که مایلید به دست بگیرید تا از دسترس و دید رئیس و یا همکاران تان خارج شوید تا بتوانید به درستی کار کنید و انگیزه و بازدهی خود را از دست ندهید. 

مورد قضاوت قرار گرفتن توسط دیگران احساس عجیبی است که با ترس توأم است و در واقع بهتر است که بگوییم چطور باید بر این ترس غلبه کرد. شناخت و غلبه بر این ترس می تواند ما را در پیشبرد اهداف مان و یادگیری مهارت های جدید یاری کند. تصور کنید آوازی را برای معلم آواز خود می خوانید و او بعد از کار شما قضاوت خود را در مورد آوازتان به شما خواهد گفت. تجربه آواز خواندن در حالیکه تنها نشسته اید و کسی که به شما خیره شده است تا شما را قضاوت کند، بسیار می تواند ترسناک باشد اگر ندانید که چطور بر این ترس غلبه کنید. روش کار این است که مربی خود را همراه خود و هم طبقه خود ببینید مثل اینکه او دوست یا عضوی از خانواده شماست. اگر بتوانید خود را اینطور قانع کنید که اطرافیان شما حمایتگر شما هستند تا اینکه قضاوتگر شما باشند، دیگر ترسی از اجرای خود نخواهید داشت.