هواخوری

آیا شما اغلب بعد از یک روز طولانی و خسته کننده در حالی که سر خود را می خارانید از خودتان می پرسید که من امروز چه کاری انجام دادم؟ بدانید که در این مورد تنها نیستید، اکثر ما معمولا به همین حس دچار می شویم. جاش لانگ که یک طراح و نویسنده است در این مورد اینطور توضیح می دهد که شما می توانید با انجام دو کار از شر این حس خلاص شوید : 1- محدودیت 2- تمرکز

3 کار قطعی و نهایی

بهترین راه برای انجام کارهای روزانه این است که تا جائیکه ممکن است بر روی کاری که انجام می دهیم زمان بی وقفه بگذاریم. درست است که دوست داریم در طول روز به همه کارهای خود برسیم ولی واقعیت این است که ما فقط برای انجام 3 کار زمان کافی داریم. در واقع این شغل ماست که می تواند تعیین کننده انجام این 3 وظیفه باشد تا تعادل زمانی را بتوانیم برای این سه کار ایجاد کنیم. اگر شما بخواهید چک لیست کارهای خود را با 25 مورد کاری پر کنید مطمئن باشید که وقت انجام کامل همه آنها را نخواهید داشت. زمانیکه موقع انجام کارهای لیست شده تان فرا می رسد نباید با سرعت این کارها را انجام دهید. ما در میان چالش های روزانه خود  باید با دقت و آرامش کارهای خود را انجام دهیم تا کار خوب حاصل شود. بنابراین اولین کاری که باید انجام دهید ایجاد  محدودیت در زمان است.

ایجاد محدودیت در زمان

همیشه صادق بودن با افرادی که برای آنها کار می کنیم بهترین بوده است. در غیر اینصورت خواهید دید که خودبخود تمامی وقت شما با مکالمات کاری و ایمیل های پشت سرهم پر خواهند شد. اگر شما پارامترهایی را در پیش روی خود بگذارید، از تمرکزی که بر روی کارهای خود خواهید داشت شگفت زده خواهید شد. مردم بیشتر به شما احترام می گذارند و در پایان روز کارهای محدود شده در زمان خود را به تمامی انجام خواهید داد.

اگر شما اجازه دهید که در زمان کاری خود در دسترس همگان باشید بدون تردید در کارهای شما وقفه ایجاد می شود و به خوبی پیش نمی رود. فرض کنید 2 ساعت از وقت خودتان را در جلسه ای صرف می کنید که می توانید آن را با یک پیام سریع انجام دهید. چراکه در جلسات رو در رو معمولا به دلیل مکالمات طولانی و بی ربط به موضوع، وقت بیشتری از شما تلف می شود.

تمرکز

تمرکز مفهوم جالبی است چراکه متغیرهای زیادی وجود دارد که می تواند میزان تمرکز را در هر لحظه تغییر دهد. اگر برنامه ریزی زمانی ما درست نباشد و ما مشغول کارهایی که نباید باشیم، حواس ما پرت می شود و بین کارهایمان فاصله می افتد. تصور کنید برای یادآوری انجام کارهایتان مرتب موبایل یا کامپیوتر شما آلارم دهد، وقفه هایی که در کارهایتان به این واسطه ایجاد می شود به طور میانگین حدود 15 دقیقه است؛ به همین دلیل ابتدا نیاز دارید محدودیت را بر زمان و کارهای خود بگذارید و بعد تمرکز کنید تا وقفه ای در کار شما ایجاد نشود.

بگویید نه!

یک چیزی که هرکسی از آن نفع می برد ارزشی است که در هنگام تلاش برای انجام کارمان، ایجاد می شود. بزرگترین مانع برای انجام بهترین ها، وقفه و عدم تمرکز است. سخت ترین چیزی که در مورد هدایت خودتان به عنوان یک حرفه ای وجود دارد این نیست که چه کاری انجام می دهید بلکه این است که چه کاری را انجام نمی دهید. به بیانی دیگر در مورد چیزی است که به آن «نه» می گویید. هر چقدر در محل کار خود بهتر باشید، دیگران بیشتر از شما برای انجام کارشان کمک می خواهند. ارزش خودتان را بفهمید و به کارها و یا پروژه هایی که به درد شما نمی خورند «نه» بگویید.

نتیجه گیری

بهره وری موثر موقعی اتفاق می افتد که ما علاقمندیهای خود را هدفمند کنیم  و وقفه های زمانی خود را از بین ببریم. به منظور انجام کارهای خود، محدودیت زمانی بگذارید تا بتوانید تنها با انجام 3 کار در طول روز، تمرکز لازم را داشته باشید. بدون این محدودیت هیچ کاری به طور واقعی انجام نمی شود.

علم اعصاب به ما می گوید که برای خلاق تر و موثرتر بودن، باید به مغز استراحت داد. این یک ذهن آرام است که بهترین بصیرت و دانایی را به ما میدهد. اما داشتن یک ذهن آرام در این شلوغی های هر روزه، کار دشواری به نظر می آید. بنابراین ما سه راه سریع و آسان به شما پیشنهاد می کنیم تا بتوانید زمانی را در طول روز به استراحت هدفمند برای ذهن ایجاد کنید.

1-    مدیتیشن سریع

تحقیق جدید که در لابراتوار دانشگاه UCLA آمریکا در این زمینه انجام شده است نشان می دهد که افرادی که مدیتیشن می کنند سلولهای خاکستری بیشتری در مغز خود دارند و ارتباطات قویتری بین قسمت های مختلف مغز خود دارند و با کهولت سن ضعیف نمی شوند. به عبارت دیگر مدیتیشن مغز شما را بزرگتر، سریعتر و جوانتر می کند. می توان اینطور گفت که مدیتیشن یک ورزش ذهنی قوی است که می تواند ساختارهای فیزیکی مغز را تغییر دهد.

دستورالعمل :

اگر با وسیله نقلیه عمومی تردد می کنید به مدت 10 دقیقه چشم خود را ببندید و از این زمان استفاده کنید. اگر رانندگی می کنید بعد از اینکه به محل کار خود رسیدید قبل از اینکه از ماشین پیاده شوید 10 دقیقه مدیتیشن کنید. از هر تصویر خاص مانند آبشار، دریا یا درخت استفاده کنید و سعی کنید که روی آن تمرکز کنید. اگر افکار دیگری مزاحم تمرکز شما شدند آنها را به کنار بگذارید. این کار را یکبار یا دوبار در روز انجام دهید. هدف این است که به ذهن خود اجازه دهید به حسی از آگاهی آرام شده دست پیدا کند.

2-   پالس

روانشناسی به نام اندرس اریکسون که به واسطه تحقیق و نظریات خود در زمینه تخصص مشهور است در این زمینه می گوید تمامی کسانی که در عرصه های مختلف مانند موسیقی، ورزش، علم مشهور می شوند تمایل به کار کردن در یک دوره 90 دقیقه ای را دارند و بعد استراحت می کنند. ما اینطور طراحی شده ایم که بین مصرف کردن و دوباره انرژی بدست آوردن حرکت کنیم. به این حالت پالس می گویند، پالس ساده ترین، آسانترین و فوری ترین راه برای ایجاد استراحت در طول روز است.

دستورالعمل :

طوری در طول روز برنامه ریزی کنید که هر 90 دقیقه استراحت ذهنی داشته باشید مثلا نرم افزارهای خاص مانند break-reminder از قبیل Scirocco یا Healthy Hints را دانلود کنید و طوری آنها را تنظیم کنید که هر 90 دقیقه آلارم بدهد. به شدت روی کاری که انجام می دهید تمرکز کنید و سپس قدم بزنید، با همکار خود صحبت کنید یا به موسیقی گوش دهید. هر کاری که انرژی شما را تجدید کند انجام دهید حتی اگر فکر می کنید به آن نیازی ندارید. 5 دقیقه بعد به سر کار خود برگردید.

3-  پیاده روی همراه با رویا پردازی

چیزی که این روش را از مدیتیشن جدا می کند این است که در مدیتیشن شما ذهن را خالی می کنید ولی در این روش ذهن را پر از افکارهای مختلف و درهم و برهم می کنید. ترفندی که در این روش وجود دارد این است که شما کاری می کنید که به اندازه کافی برای تشخیص خلاقیت های ناگهانی هوشیار و آگاه بمانید.

دستورالعمل:

این کار را به این صورت آغاز کنید که دو روز در هفته در خلال استراحت نهاری 20 دقیقه را اختصاص دهید و به هر چیزی که می خواهید فکر کنید از قبیل کار، تعطیلات، خانه رویای خودتان و بازی کردن رویایی در تیم ورزشی محبوبتان و هر چیز دیگر.

چه با موتور، دوچرخه یا با ماشین در هر حال همه ما در استفاده از جاده سهیم هستیم پس چه بهتر که امنیت داشته باشیم. اگر از دوچرخه استفاده می کنید مطمئنا می دانید که امنیت کمتر است مخصوصا زمانیکه می خواهید مسیر خود را عوض کنید و به چپ یا راست بروید و یا در فصل سرما به دلیل هوای سرد که دید خودروها کمتر است. شما می توانید از دستکش های خود با کمی تغییر، جهت علامت دادن به خودروهای دیگر استفاده کنید. از برچسب های انعکاسی یا همان شب رنگ ها می توانید استفاده کنید به این صورت که روی دستکش ها بچسبانید و برای علامت دادن از آنها استفاده کنید. البته بهتر است این دستکش ها بدون انگشت باشند و از تصویر فلش برای این کار استفاده کنید چون دقیقا می تواند منظور را برساند . می دانید که این برچسب های انعکاسی وقتی نور را دریافت می کنند آن را منعکس می کنند و در هر حالتی توسط سایرین دیده می شوند.

ریشه ناخن وقتی بلند می شود معمولا فقط با ناخن گیر می توان آن را از ته گرفت در غیر اینصورت کندن آن باعث خونریزی می شود و دردناک است. اگر این اتفاق افتاد می توانید با چپ استیک یا ویتامین لب، خونریزی را متوقف کنید. البته می توان خونریزی ناشی از بریدگی های کوچک حین اصلاح صورت (ریش زدن) را نیز برطرف کرد. 

حتما می دانید که دلفین ها باهوشترین حیوانات روی کره زمین هستند، تحقیقات جدید حاکی از این است که این دلفین ها سخاوتمندترین موجودات نیز هستند. اخیرا تیمی از زیست شناسان مطالعه ای را مبنی بر آزمایش سخاوت بین انسان و دلفین بوده  منتشر کرده اند. این آزمایشات در ساحل تانگالومای استرالیا انجام شده است. طبق یافته های آنها دلفین ها همراه با خود هدایایی مانند مارماهی مرده، ماهی تن، هشت پا و انواع ماهی مرکب را برای انسان ها می آورند.

در این گزارش محققین نتوانستند دلیل این کار دلفین ها را مشخص کنند. گفته شده است این دلفین ها اغلب به این ساحل می آیند و از کسانی که در ساحل هستند غذا دریافت می کنند شاید به همین دلیل آنها هم می خواهند در عوض چیزی که دریافت می کنند به انسان ها هدیه بدهند یا فکر می کنند انسان ها شکارچیان قابلی نیستند و نمی توانند برای خود غذا تهیه کنند.

تقسیم کردن غذا در میان گربه سانان دیده شده است البته گربه های اهلی، که دیده شده تمایل به انداختن شکار خود به پای صاحب خود را دارند. ولی در بین حیوانات وحشی هنوز مستند نشده است. اگرچه انگیزه واقعی زیستی پشت این رفتار که در دلفین ها دیده شده است به دقت به این مسئله اشاره نمی کند ولی به نظر می رسد که حیوانات ما را متفاوت از خودشان نمی بینند و شاید این بزرگترین دلیل برای هدایای آنها باشد.

فرض کنید در یک مصاحبه شغلی هستید و با توجه به مطالعاتی که در مورد شرکت داشته اید از قبل آمادگی لازم را دارید و به سوالات مصاحبه فکر کرده اید. خوب حالا چه می شود؟ چه چیزی داوطلبین را برای بدست آوردن این شغل از هم متمایز می کند؟ معلوم شده است که مصاحبه شغلی صرفا پاسخ دادن به یک سری سوالات از پیش تعیین شده نیست. مصاحبه کردن یک مهارت است که می توان به طور سیستمی آن را رشد داد. در اینجا سه مورد از سخت ترین سوالات مصاحبه را بررسی می کنیم. خواهید دید که اکثر افراد چه می گویند و شما چطور پاسخ های خود را جهت بدست آوردن شغل مورد نظر خود اصلاح خواهید کرد. سوال اول که مصاحبه کننده از شما می پرسد :

1-    در مورد کارهایی که تا به حال انجام داده اید بگویید.

چیزی که اکثر افراد می گویند این است: «ااااااه خوب من در شرکت ……… کار خود را در قسمت بازاریابی شروع کردم. و بعد به شرکت …. رفتم و به عنوان مدیر بازاریابی کار کردم و ایمیل های روزانه را مدیریت می کردم. بعد به شرکت …. رفتم که الان هم آنجا کار می کنم و مسئول قسمت …. هستم.»

پاسخی که باید بدهید این است :

اگر به تجربیات کاری من نگاه کنید 3 مورد است که به چشم می آید. اول اینکه من در بیشتر زمینه های بازاریابی تجربه دارم. دوم، من زمینه کاری در تحصیلات خود داشته ام. مورد آخر اینکه من همیشه می خواستم مهارت خود را به مرحله بزرگتر ببرم و به همین دلیل از شرکت ….. به شرکت …. رفتم و حالا هم از اینکه در خدمت شما هستم خوشحالم.

چرا این بیان موثرتر است ؟

مدیر استخدام نیازی به این ندارد که شما برای او رزومه خود را بخوانید او خودش می تواند چیزهای نوشته شده روی صفحه را بخواند. این بسیار ارزشمندتر است که قسمت های قوی و کلیدی رزومه خود را پررنگ تر کنید. اگر از قبل با خود تمرین کنید خواهید فهمید که چه جنبه هایی مهمترین هستند.

سوال دوم :

2-    در مورد یکی از نقاط ضعف خود بگویید.

چیزی که اکثر افراد می گویند : « می دانید من خیلی سخت کار می کنم و آدم کمال گرایی هستم. »

پاسخی که باید بدهید این است :

من بیشتر وقتم را روی یک حرفه می گذارم و این باعث می شود که پرسپکتیو محدودی داشته باشم. البته در بخش های مختلفی کار کرده ام و در واقع از هر شخص دیگری سریعتر ارتقاء گرفته ام اما آماده ام که آنچه که یاد گرفته ام به صنایع دیگر نیز منتقل کنم و به همین دلیل اینجا هستم.

چرا این بیان موثرتر است؟

این سوال یک میدان مین است که اکثر مصاحبه شوندگان در دام آن می افتند. اگر خیلی صادقانه پاسخ دهید مثلا بگویید نقطه ضعف من این است که اول صبح کج خلق هستم و در مدیریت زمان مشکل دارم؛ مسلما استخدام نخواهید شد. نیازی نیز به دروغ گفتن نیست چون نتیجه آن مشخص است؛  بنابراین در مورد نقطه ضعف خود صادق باشید اما دقت کنید که بگویید چه کاری برای رفع آن انجام داده اید.

سوال سوم :

3-  در مورد چالشهایی که با همکار خود داشته ای به من بگو.

چیزی که اکثر افراد می گویند : « این اواخر یک سری مخالفت هایی بر سر موضوعی با همکارم داشتم. تجربه بدی بود ولی در نهایت مسائل را حل وفصل کردیم.»

پاسخی که باید بدهید این است :

یکبار زمانی که ایده های تجاری را به مدیر شرکت ارائه می کردم این شرایط را داشتم. او از ایده های من خوشش آمد اما یکی از همکاران شروع به سنگ اندازی کرد و من نفهمیدم چرا. صادقانه بگویم اولش آشفته شدم اما وقتی به عمق ماجرا رفتم متوجه شدم این ایده من به صورت منفی کار این فرد را مورد تأثیر قرار می دهد. مستقیما به سمت او رفتم و از این اشتباه سهوی غذرخواهی کردم و به او قول دادم در آینده او را هم در نظر بگیرم. از آن موقع هیچ مشکلی با هم نداشتیم.

چرا این بیان موثرتر است؟

دو دلیل اصلی وجود دارد : اول اینکه پاسخ طولانی تر نشان می دهد که مصاحبه شونده بر موقعیت ها کنترل دارد. دوم اینکه مصاحبه شونده به جزئیات توجه دارد. در یک مصاحبه شغلی جزئیات است که فروخته می شود بنابراین هر چقدر که مشخص تر و جزئی تر باشید بیشتر به یاد می مانید.

همیشه فکر می کردم زندگی یک بازی است که باید از قوانین آن سر درآورد تا به موفقیت رسید. در مدرسه قوانین به وضوح برای چطور موفق شدن، توضیح داده می شود. بعد از آن دیگر، فهمیدن این مطلب سختتر می شود. در محل کار زمانیکه در ابتدا شروع به کار کردن می کنید، تمام کاری که باید انجام دهید کاری است که به شما محول شده است. اگر کار خود را خوب و به موقع خودش انجام دهید اضافه حقوق دریافت خواهید کرد و البته اگر شانس داشته باشید ارتقاء شغلی خواهید داشت. ولی در نهایت اکثر افراد به جایی می رسند که در مورد درستی کاری که انجام می دهند تردید دارند. چراکه قوانین بازی تغییر می کند و کسی به شما در مورد قوانین جدید حرفی نمی زند.

دو واقعیت جهانی در ارتقاء شغلی وجود دارد حالا در هر سطحی که می خواهد باشد. اولین واقعیت این است هر چقدر رئیس تان کمتر در مورد شما نگران باشد، ارزش شما بیشتر می شود. دومین واقعیت این است هر چقدر شما فراتر از کار محول شده خود به شرکت ارزش دهید، احتمال رفتن شما به مرتبه و مقام بالاتر بیشتر است.

مدیران نه تنها فرصتی برای کمک به پرسنل خود ندارند بلکه به اندازه ای وقت ندارند که به ایده های جدید فکر کنند و فراتر از آنچه به آنها داده شده کار کنند. بنابراین افرادی که می توانند پروژه ها را انجام دهند و بدون راهنمایی آنها را اجرا کنند، کسانی هستند که به شرکت ارزش می گذارند.

هر صنعتی چیزهای مختلفی دارد که یک شرکت به آنها بها می دهد. یک شرکت سرمایه گذار نیاز به معاملات دارد نه به تلاش و پشتکار و یک بانک سرمایه گذاری به ایده های تجاری جدید نیاز دارد تا روی آنها کار کند نه به یک میز و کامپیوتر. شرکت های قانونی به مشتریان جدید نیاز دارند نه فقط به خدمات خوب تا بتوانند سرپا بمانند.

بنابراین شما می توانید با شغلی که به شما محول شده حتی با عنوان هایی مانند مدیر عامل یا رئیس، کار خود را به خوبی انجام دهید اما همینطور که به مدارج بالاتر می رسید از مقام ارشد خود دستورالعمل های دقیق دریافت نخواهید کرد و توقع بر این است که شما خود به این راه کارها برسید. در واقع هیچ کس نمی نشیند تا برای شما توضیح دهد که چگونه به سطوح بالاتر برسید. آنها به شما نمی گویند که شما باید پتانسیل های جدید تجاری را ببینید یا با گرایش های صنعتی پیش بروید. آنها به شما نمی گویند که باید پروژه هایی را انجام بدهید که از نقشه اولیه آن بهتر باشد چراکه آنها وقت فکر کردن به بهترین ها را ندارند. آنها حتی به شما در یک روش ساختاری توضیح نمی دهند که به چه صورتی باید این کار را انجام بدهید چون این شغل هنوز شغل شما نشده است شما هنوز یک کارآموز هستید که باید چشمهای خود را باز نگه دارید تا یاد بگیرید چراکه آنها وقت ندارند که به شما این موارد را آموزش دهند.

بنابراین اگر می خواهید ارتقاء شغلی پیدا کنید این موارد را در ذهن خود به خاطر بسپارید : مدیر شما مسیر شغلی شما را ترسیم نمی کند چراکه او سعی دارد عملیات های کاری امروز خود را به آرامی اداره کند. شما باید کارهای امروز خود را انجام دهید اما هر چقدر که بیشتر به نیازهای فردای شغلی خود پاسخ دهید، آینده روشن تری را در محل کار خود خواهید داشت.

این نقل قول الهام بخش که در تیتر گفته شد، در مورد سفر است و به سنت آگوستین نسبت داده شده است. اگر بنا به دلیلی سفر کردن را به تأخیر انداخته اید و یا به انجام این کار بی میل بوده اید، به یاد داشته باشید که سفر کردن می تواند یکی از تجربیاتی باشد که در زندگی، شما را بسیار تغییر می دهد.

دنیا یک کتاب است و آنهایی که سفر نمی کنند تنها یک صفحه از این کتاب را می خوانند؛ این جمله تأکید می کند که اگر هیچ وقت به جایی نروید نگرش محدودی به دنیا خواهید داشت.

البته همه ما نمی توانیم به کل دنیا سفر کنیم اما اگر فقط سفر را جزء اولویت هایمان بگذاریم حتی اگر در یک روز با ماشین سفر کوتاهی داشته باشیم می تواند دید ما را وسیعتر کند. مارک تواین در این زمینه می گوید : سفر برای تعصبات، سرسختی در عقاید، و کوته فکری یک ماده کشنده است و اکثر ما شدیدا به این ماده نیاز داریم. یک دیدگاه وسیع، سالم و سخاوتمندانه را نمی توان با یک جا ماندن روی این کره پهناور بدست آورد.