مهدی بهروزی نژاد /
همه ما ضرب المثل معروف «تو نیکی می‌کن و در دجله انداز، که ایزد در بیابانت دهد باز» را شنیده ایم، اما چقدر به آن باور داریم؟
هر کدام از ما در مقاطعی به بقیه افراد و حتی حیوانات کمک کرده‌ایم، مثلا در روزهای سرد برای پرندگان، دانه ریخته‌ایم و هوای گربه های محله‌مان را داشته‌ایم. حال اتفاق جالبی افتاده است، گبی مان دختر 8 ساله اهل سیاتل هر چند روز یک‌بار هدیه ویژه کوچکی را جلوی خانه‌شان پیدا می‌کند. او تقریبا همه این هدایا را نگه داشته است، چرا که از طرف دوستان مخصوصی برایش فرستاده می‌شوند: کلاغهای محلی که برای تشکر از گبی که از 4 سالگی بهشان غذا می‌داده است، برایش خرت‌وپرت‌های براق هدیه می‌آورند.
این هدایا شامل دکمه، گیره کاغذ، تکه های لگو، قطعات فلزی و یک آویز قلب شکل هستند.
آنان حتی درپوش لنز دوربین مادر گبی را برای او آوردند.
و یک‌بار گبی قطعه فلزی که روی آ ن کلمه «بهترین» نوشته شده بود از کلاغها دریافت کرد، او می‌خندد و می‌گوید: «کسی چه می‌داند شاید تکه دیگرآن فلز که کلمه «دوست» روی آن است را برای خود نگه داشته باشند.»
